راز پیش‌روی علمی ایران از منظر Nature  چیست؟

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در Nature مقاله‌ای با عنوان Irans long march وجود دارد که به پیشروی مداوم علمی ایران اشاره و بیان می‌کند ایرانی‌ها از جهت علمی در حال بازسازی خود هستند، قدرت علمی برای ایران، ایجاد سلطه خواهد کرد و راه مقابله با این رشد علمی، تحریم و مقابله‌های سیاسی است.

بیشتر بخوانید

اولین کرسی هر علم و ایده کجا بنا نهاده شد؟

تولید علم دینی در گرو روشمندی علوم است

اذعان Nature به تلاش ایران برای رشد فضای علمی

همیشه داستان افرادی که ناممکن‌ها را ممکن می‌سازند و برخلاف احتمالات و پیش‌بینی‌ها بر موانع فائق می‌آیند، امیدوارکننده است. تلاش‌ برای کنار زدن موانع و خرق عادت‌های گروهی از دانشمندان علوم اعصاب ایران آنچنان تعجب مجله معروف Nature را برانگیخته که دست به نگارش چند مقاله با موضوع دانشمندان ایرانی و تعهدات محکم علمی آنها زده است.

Nature در مقاله Irans long march که مربوط به سال ۲۰۰۵ است به صراحت عنوان می‌کند که چنین موفقیت‌هایی در تاریخ ایران جدید است و از سرمایه‌گذاری‌های مستمر ایران در حوزه علم و تلاش ایران برای رشد فضای علمی و تحقیقات با کیفیت بالا پرده برمی‌دارد.

Nature: فراخوان علمی رهبر ایران و عقبه تمدنی از عوامل پیشرفت مراکز علمی

مقاله Irans long march در مجله Nature به طور مستقیم از رهبر انقلاب اسلامی با عنوان آیت‌الله علی خامنه‌ای، روحانی ارشد مسئول ایران نام می‌برد و می‌نویسد: «او سخنان علمی خود را مطرح کرده و از کشورش خواسته است تا با اعتماد به نفس و تعهد در همه زمینه‌ها پیشرفت علمی را توسعه دهند».

Nature عنوان می‌کند این فراخوان رهبر ایران در حالی در یک جامعه دانشگاهی کوچک مطرح شده که کاملاً از میراث غنی و باستانی و دستاوردهای علمی ایران آگاه است لذا با این عقبه تمدنی دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی قدرت عمل بیشتری پیدا کرده‌اند.

افزایش تمرکز دانشگاهیان ایرانی بر کارهای علمی و پرهیز از کارهای پراکنده

Nature افزایش حقوق دانشگاهیان ایران به نحوی که آنها را از داشتن شغل دوم باز دارد یکی از مولفه‌های پیشرفت علمی ایران می‌داند و اشاره می‌کند که برخی از آزمایشگاه‌های اساسی ایران مانند انستیتوی مطالعات فیزیک و ریاضیات نظری (IPM) در تهران و انستیتوی مطالعات پیشرفته علوم پایه (IASBS) در زنجان در حال بازسازی و سازماندهی مجدد خود هستند.

Nature از افزایش چند برابری میزان انتشارات دانشمندان ایرانی در مجلات بین‌المللی و افزایش میانگین ضریب تأثیر آنها طی یک دهه گذشته اطلاع می‌دهد اما معتقد است بسیاری از پیشرفت‌های شگرف را می‌توان در تعداد کمی از محققان جستجو کرد.

اذعان Nature به موانعی که آمریکا بر سر راه جامعه علمی ایران می‌گذارد

Nature به تحریم‌های ایالات متحده آمریکا اشاره می‌کند که چگونه دانشمندان ایرانی را برای تردد به جلسات علمی در دنیا تحت فشار قرار می‌دهد و مانع سفر دانشمندان دنیا به ایران می‌شود.

و از آنجا که بیشتر تجهیزات علمی آمریکایی و متاثر از تحریم‌های آمریکا هستند، ایرانیان فقط می‌توانند آن را از طریق واسطه‌هایی تهیه کنند که مقصد نهایی این تجهیزات را پنهان می‌کنند اما قیمت آن را چند برابر کرده و گیرندگان ایرانی را بدون هیچ تضمین کیفیت و تعمیر و نگهداری رها می‌کنند. گاهی دانشمندان ایرانی مجبور می‌شوند برای دریافت یک سفارش دو سال منتظر بمانند و حتی ممکن است پس از دو سال یک تجهیزات مخروبه یا اشتباهی را دریافت کنند.

اعتراف Nature به تعهد علمی دانشمندان ایرانی

Nature در مقاله Irans long march در عین اشاره به موانع موجود بر سر راه دانشمندان و محققان ایرانی به مقالات دیگری گریز می‌زند که حکایت از دور زدن موانع توسط دانشمندان متعهد ایرانی دارد.

Nature در مقاله‌ای با عنوان The Brains truest of tehran «مغزهای متعهد ایرانی» -که در بند ابتدایی مقاله Irans long march گنجانده شده است- به تعهد بالای مغزها و دانشمندان ایرانی اعتراف می‌کند و آن را در شرحی مفصل یکی از عوامل اصلی پیشروی مداوم ایران برمی‌شمرد.

Nature : باور نمی‌کردیم اما اتفاق افتاده است

Nature در مقاله The Brains truest of tehran می‌نویسد:«درحالی‌که انتظار می‌رفت حکومت دینی اسلامی در ایران تحت تحریم‌های اقتصادی ویران شده باشد تعجب‌برانگیز است که یک گروه تحقیقاتی علوم اعصاب شناختی فعال سر بلند کند، اما این حقیقتی است که آلیسون آبوت در سفر اخیر خود به ایران با آن مواجه شده است».

اهمیت قول و قرار علمی چند دانشجوی ایرانی برای Nature!

Nature درباره ماجرای شکل‌گیری گروه تحقیقاتی علوم اعصاب شناختی در ایران می‌نویسد در دسامبر سال ۱۹۹۶، ۲۰ دانشجو در شمال تهران با هم عهد بستند که خود را وقف مطالعات مغز و ذهن کنند و در کشوری که هیچ کتاب درسی یا معلمی و ژورنالی در علوم اعصاب شناختی وجود نداشت این مراسم نمادی از تعهد فوق‌العاده است.

ستایش Nature از تلاش محقق علوم اعصاب شناختی ایرانی با وجود نبود امکانات

این نشریه معتبر مشخصا از حسین استکی، استاد فعلی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی و تلاش‌های او در حوزه علوم اعصاب‌شناختی نام می‌برد و می‌گوید:«استکی در حالی پس از اتمام دوره پزشکی در دانشگاه تهران برای دریافت دکترای فیزیولوژی مغز و اعصاب راهی دانشگاه تگزاس شمالی و بعد از آن یک دوره دو ساله فوق دکتری علوم اعصاب شناختی راهی انستیتوی علوم مغز RIKEN در سایتامای ژاپن شد که در آن زمان مطمئن نبود می‌تواند برای تخصص جدید خود جایی در ایران باز کند».

Nature می‌نویسد: «برخلاف تحریم‌ها و پیش‌بینی‌ها، استکی در راس گروه تحقیقاتی علوم اعصاب شناختی در تهران قرار گرفت و به مرور اعتبار خود در سطح بین‌المللی را به اثبات رساند و بسیاری از اعضای تیم او همان اعضای گروه مطالعه‌ای بودند که در سال ۱۹۹۶ با یکدیگر عهد بستند و به گروه نیلوفر مشهور شدند».

محقق هاروارد: آزمایشگاه استکی یک جای تعجب‌برانگیز است

Nature می‌نویسد دانشمندان غربی که از گروه استکی در ایران بازدید کره‌اند در ستایش این گروه مصمم هستند. پاتریک کاوانا، محقق بینایی در دانشگاه هاروارد می‌گوید:«آزمایشگاه استکی یک جای تعجب‌برانگیز است».

آرش‌های مرزهای علمی ایران از منظر Nature

Nature در ادامه به معرفی گروه نیلوفر در علوم اعصاب شناختی می‌پردازد و می‌نویسد«هسته گروه نیلوفر سه دانشجوی پزشکی هستند که به شکل اتفاقی به آرش یزدانبخش معرفی شدند. هر سه نفر نیز اذعان دارند که یزدانبخش روح آزمایش را در ما ایجاد کرد».

Nature در تعبیر و گریز جالبی به اسطوره باستانی ایران، آرش کماندار می‌نویسد: «اعضای این گروه خود را وارثان شایسته آرش، قهرمان باستانی ایران نشان داده‌اند، اگر روزی آرش کمانگیر مرزهای جغرافیای ایران را در مقابله با مهاجمان توران مشخص می‌کرد، اعضای گروه نیلوفر و آرش مرزهای علمی ایران را تعیین می‌کنند».

Nature : تلاش بی‌امان محققان ایرانی برای دستیابی به متون علمی حوزه اعصاب شناختی

Nature در ادامه به شرح ماجرای تلاش بی‌امان علم جویان ایرانی برای دستیابی به متون اولیه درسی، مقالات و کتب حوزه علوم اعصاب شناختی به عنوان علم پیشرفته می‌پردازد و اشاره می‌کند که چگونه در همکاری IPM تهران و NODET(سازمان ملی رشد استعدادهای استثنایی) با محققان علوم اعصاب شناختی ایران که گاه مجبور به سفرهای خارجی می‌شدند، این منابع علمی در ایران جمع‌آوری شدند.

Nature : محققان ایرانی کتب و یافته‌های علمی را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند!

جزئی‌ترین فعالیت‌های اعضای نیلوفر و آرش از نگاه Nature دور نمانده و می‌نویسد:«آنها بعد از اتمام دوره پزشکی، فعالیت متمرکز خود روی علوم اعصاب شناختی را آغاز کردند و برای افزایش کارایی کتاب‌ها را بین خود تقسیم می‌کردند و هر یک آنچه را که آموخته بود به دیگر اعضای گروه می‌آموخت».

تعهد، روحیه جهادی و اعتماد به نفس ملی راز پیش‌روی علمی ایران از منظر Nature

Nature : رایزنی‌های علمی محققان ایرانی با دانشمندان جهان در شرایط تحریمی

اعضای گروه نیلوفر با جستجوی محتوای مجلات در اینترنت ایمیل‌هایی برای محققان دنیا فرستادند کاوانا، محقق بینایی در دانشگاه هاروارد و ایروینگ بیدرمن، دانشمند عصب‌شناختی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در لس‌آنجلس از اولین کسانی بودند که مقالات خود را برای گروه نیلوفر و آرش ارسال کردند.

بیدرمن می‌گوید:«من تحت تاثیر تقاضاهای این جوانان قرار گرفتم». بیدرمن و کاوانا مکاتبات قوی را با گروه نیلوفر آغاز کردند. از نظر آنها اعضای گروه نیلوفر هر کلمه را می‌بلعیدند و آزمایشات جدی را در حوزه فیزیک روان آغاز کردند. اعضای این گروه از پاسخ دواطلبان انسانی در آزمایش بصری ساده خود برای فرآیندهای شناختی استفاده می‌کردند.

اولین نتایج آزمایشات گروه نیلوفر به صورت چکیده به اجلاس عصب‌شناسی و روان در سال ۱۹۹۸ در مونترال، کانادا - که ایرانی‌ها توانایی حضور در آن را ندارند- فرستاده شد.

جلسه ذهن‌ها؛ وقتی استکی و گروه نیلوفر همدیگر را یافتند

Nature از تلاقی استکی با گروه نیلوفر به عنوان جلسه ذهن‌ها یاد می‌کند و می‌نویسد:« اعضای گروه نیلوفر موفق شدند به دعوت یکی از ریاضیدانان IPM تهران، عملکرد غده تالاموس که حکم ایستگاه اصلی انتقال اطلاعات برای مغز را دارند، مدلسازی کنند و جایگاه خود را در IPM تثبیت نمایند.

حسین استکی دانشمند ایرانی

استکی که در سال ۱۳۹۹ از ژاپن بازگشته و در دانشگاه شهید بهشتی جذب شده بود توسط IPM تهران برای برخی از پروژه‌ها دعوت شد و اینگونه استکی در کنار اعضای گروه نیلوفر قرار گرفت».

حتی اظهار نظر استکی درباره اعضای نیلوفر در آن زمان که می‌گوید:«دانشجویان را در IPM بسیار مشتاق یافتم و طبیعتا به همدیگر قلاب شدیم» از نگاه Nature مغفول نمانده است و می‌نویسد:«استکی سعی کرد فضای کاری را برای افراد علاقمند به حوزه درک و شناخت تصویری که بدون مربی در ایران رها بودند، فراهم کند و محیط سختگیرانه IPM به سرعت به محیط پر شور کاری تا نیمه‌شب تبدیل شد».

Nature : تکاپوی دانشمندان ایرانی برای ایجاد امکانات و تجهیزات

به عقیده Nature حتی با وجود چنین پرسنلی مشتاقی، تأسیس تحقیقات برای استکی سخت بود و می‌نویسد:« او توانست از کیجی تاناکا، نایب رئیس انیستیتو علوم مغز RIKEN در ژاپن، تجهیزات الکتروفیزیولوژیکی بگیرد تا پروژه مطالعه روی دسته‌بندی بصری اشیاء توسط میمون‌ها را راه بیندازد.

امروز حسین استکی ریاست دانشکده علوم اعصاب شناختی IPM را بر عهده دارد و دارای دوازده دانشجوی دکترا و بسیاری از گروه‌های مطالعاتی نیلوفر و اصفهان است. IPM زیرساخت‌های اضافی از جمله آزمایشگاه علوم اعصاب بینایی را خریداری کرده‌اند».

Nature معتقد است با اینکه مشکلاتی مانند تحریم‌ها کار را برای محققان ایرانی و مراوده آنها با مجلات و دانشمندان خارجی و دریافت تجهیزات سخت کرده است، آنها همچنان تلاش می‌کنند.

Nature می‌نویسد:«کاوانا محقق بینایی دانشگاه هاروارد اولین کسی بود که در سال ۲۰۰۲ از مجموعه استکی در ایران دیدار کرد. کاوانا در این سفر به سرعت مجبور شد برنامه‌های گشت و گذار در ایران را کنار بگذارد چون با استقبال و پرسش‌های متعدد علمی محققان و دانشجویان ایرانی مواجه شد و تا زمان ترک ایران مشغول مباحثات سطح بالا با آنها بود».

Nature از زبان کاوانا می‌گوید:«ایرانی‌ها اشتیاق، خلاقیت و تب و تاب علمی داشتند که نسبت به هر گروه دیگری که تا کنون بازدید کرده‌ام اشتیاق بیشتری بود».

تعجب کانویشر از فعالیت دانشجویان دختر ایرانی در آزمایشگاه‌های پیشرفته علمی

نانسی کانویشر، متخصص ادراک بینایی در انستیتوی فناوری ماساچوست نیز سال ۲۰۰۱ به ایران سفر کرد که Nature از او نقل می‌کند:«تقریباً وقتی که فهمیدم ایرانی‌ها چه کاری انجام می‌دهند، گریه کردم، این یک علم پیشرفته است، که در برابر شگفت انگیزترین سوال‌ها، به سوالات بسیار داغ پاسخ می‌دهد».

کانویشر در این سفر بسیار تحت تأثیر دانشجویان دختر ایرانی قرار می‌گیرد، دخترانی که به اندازه همتایان مرد خود بلند پرواز بودند. او می‌گوید: «علی‌رغم اینکه به نظر می‌رسد رهبران مذهبی ایران در نگرش خود نسبت به زنان سختگیر باشند، اما چنین دیدگاه‌هایی در آزمایشگاه حاکم نیست».

تعهد، روحیه جهادی و اعتماد به نفس ملی راز پیش‌روی علمی ایران از منظر Nature

از نظر Nature بزرگترین نگرانی حسین استکی این است که استعداد و جاه‌طلبی دانشجویانش بسیاری از آنها را به خارج از ایران سوق می‌دهد و هم اکنون هر یک از سه نفر اصلی گروه آرش در خارج از ایران هستند اما استکی کسی را برای ماندن تحت فشار قرار نمی‌دهد و معتقد است رسالت او ایجاد بهترین شرایط کار ممکن در ایران است به طوری که بازگشت برای محققان ایرانی یک پیشنهاد مناسب محسوب شود.

Nature حتی به سوابق استکی در جبهه‌های جنگ ایران با عراق اشاره می‌کند و درباره انگیزه استکی از تلاش برای پیشرفت ایران می‌نویسد:«استکی در دوره دانشجویی داوطلب انجام وظیفه پزشکی در جبه‌های جنگ شد و قربانیان سلاح‌های شیمیایی صدام حسین را معالجه می‌کرد، این تجربه، او را به تلاش برای ثبات و پیشرفت علمی در ایران مصمم ساخت. چرا که او معتقد است ایران در طول قرن‌های نهم تا شانزدهم میلادی رهبری علمی جهان را بر عهده داشته و چه کسی می‌گوید روزی نمی‌تواند دوباره چنین باشد؟».

انتهای پیام/۴۱۶۲/